Bibliotherapy?

English below

Laatst attendeerde een vriend mij op het woord ‘bibliotherapie’. Of ik het kende, want het deed hem denken aan wat ik doe. Nou nee, ik kende het niet en het is niet wat ik doe. Maar het komt in de buurt. Ik zal het uitleggen.

Bibliotherapie, las ik later, is een vorm van therapie bij (geestelijke) ziektes, die voorgeschreven wordt door artsen. Het kan psychische of psychiatrische ziektes betreffen, waarbij het lezen van bepaalde passages of hele specifiek geselecteerde boeken als heilzaam wordt gezien. Of meer in het algemeen het lezen van informatieve non-fictie over ziektes, bij lichamelijke klachten, als voorlichting. Weer een andere vorm is het afleiden van de gedachtes (en de pijn) door romans en gedichten te lezen.

Nu hebben al deze vormen een paar zaken gemeen. Ten eerste worden ze ‘voorgeschreven’ of gesuggereerd door de behandelend arts. Ten tweede is de gedachte dat het lezen een heilzame werking heeft, door gedachtes te leiden, te informeren of af te leiden. In alle gevallen komt het initiatief van de behandelaar of eventueel van de patiëntenvereniging, maar niet vanuit het individu. Bovendien wordt ervan uit gegaan dat je iets mankeert. Psychisch of lichamelijk.

Wat ik doe, is iets heel anders. Ik geloof heus wel dat teksten heilzaam kunnen werken en dat jezelf inlezen in een bepaald onderwerp je situatie kan verbeteren, maar dat is niet het uitganspunt van mijn methode.

Mijn methode van coaching, of laten we het de methode van BEE noemen, is dat mensen zelf een boek uitkiezen waarmee ze aan de slag willen. Een boek dat veel voor ze betekend heeft of dat ze sinds kort helemaal in de ban houdt. Hoe dan ook: iets wat ze ontzettend aanspreekt. Dit boek is dan het uitgangspunt voor onze coachingsessie(s). We zoeken dan samen uit waarom dat boek van belang is voor de klant en hoe de principes uit het boek in het dagelijks leven te implementeren zijn. Dit is een persoonlijk proces en dus voor elk individu anders.

Nu vroeg iemand me laatst: “Hoe ga je dat doen? Al die boeken van al je klanten lezen?” Nou, wat mij betreft hoeft dat helemaal niet. Uiteraard zou ik het leuk vinden om alle titels te lezen die mijn klanten aandragen, maar het is niet noodzakelijk. De coachingsessie is geen boekenclub. Ik hoef echt niet alle passages te kennen. Het gaat erom wat de klant geraakt heeft, wat opgevallen is, welke vragen het heeft uitgelokt enzovoort. Dat gaan we samen onderzoeken.

Dit brengt me op een volgend verschil. Mijn klanten zijn geen patiënten. Wie weet hebben ze ergens last van, maar ze zijn niet ziek. En ik behandel niet.

Het gekozen boek dient als springplank voor het thema dat de klant graag wil uitdiepen. Als houvast bij twijfel. Een kompas. Ik ben er om het proces van groei te begeleiden en ik vind het fantastisch om dit te doen. Het is een heel intensieve methode, die alleen weggelegd is voor toegewijde klanten. Daar moet je emotioneel en lichamelijk fit voor zijn.

Nog een punt van verschil: mijn klanten hoeven niet aangespoord te worden om te lezen. Ze zijn al lezers!

Ik kom wel eens met een leessuggestie. Zo is de Denktank Workshop gebaseerd op twee of drie titels. Deze zijn geen verplichte kost, maar wel aanbevolen. Daarnaast spoor ik de deelnemers aan om ook zelf een boek in te brengen. Door het organische geheel van ingebrachte boektitels die met het thema verwant zijn, wordt zo’n workshop echt uniek.

Bij de workshops met Auteur is er weer iets anders aan de hand. Een of meerdere boeken van de specifieke auteur staan centraal, maar ook daar mogen deelnemers eigen suggesties meenemen. Het idee is dat niet alleen de auteur de expert is, maar ook de deelnemer. Iedereen is een expert vanuit zijn eigen invalshoek. Het is niet alleen de auteur die op een podium in de spotlights staat, maar elk individu staat centraal. Elke bijdrage is waardevol. Wederom geen boekenclub, maar een gelegenheid om gezamenlijk een thema uit te diepen.

Dit is gelijk de reden waarom mijn bijeenkomsten langer dan gebruikelijk duren, zo’n drie uur over het algemeen. We gaan echt de diepte in en dit kost gewoon tijd. Het bespaart ook tijd, want in één bijeenkomst bereik je wat je elders in drie tot vier bijeenkomsten bereikt. Ga maar na. Geen gehannes met elke keer weer op en neer reizen. Niet dat vervelende gevoel van onderbroken worden als je er net lekker in zit. Wat mij betreft dus veel beter.

Het laatste punt ten opzichte van bibliotherapie. Bij BEE ligt de nadruk niet zozeer op het lezen thuis, in het park of in de bibliotheek, maar voornamelijk de toepassing ervan. Het verdiepen, verbinden en opbloeien doen we tijdens de bijeenkomst, tijdens een coachingsessie of in groepsverband. Dat is waar de onverwachte magie plaatsvindt.

Anna Molnár

Den Haag, 23 augustus 2019.

Recently a friend drew my attention to the word "bibliotherapy". He asked whether I knew it, because it reminded him of what I do. Well no, I didn't know it and it's not what I do. 

But it comes close. I'll explain. Bibliotherapy, I read later, is a form of therapy for (mental) diseases, which is prescribed by doctors. It can be mental or psychiatric illnesses, where reading certain passages or very specific selected books is considered beneficial. Or more generally reading informative non-fiction about diseases, physical complaints, and information. Another form of bibliotherapy is the distraction of thoughts (and pain) by reading novels and poems. 

All these forms have a few things in common. First, they are "prescribed" or suggested by the treating physician. Secondly, the central idea that reading has a beneficial effect, by leading, informing or distracting thoughts. In all cases, the initiative comes from the practitioner or possibly from the patient association, but not from the individual. Moreover, it is assumed that something is wrong with you. Psychological or physical. 

What I do is something completely different. I do believe that texts can be beneficial and that reading yourself into a certain subject can improve your situation, but that is not the starting point of my method. My method of coaching, or let's call it the method of BEE, is that people choose a book they want to get started with themselves. A book that has meant a lot to them or that has recently completely fascinated them. Anyway: something that really appeals to them. This book is then the starting point for our coaching session(s). Together we will find out why that book is important for the customer and how the principles of the book can be implemented in daily life. This is a personal process and therefore different for each individual. 

Someone recently asked me: “How are you going to do that? Read all those books from all your customers?” Well, as far as I'm concerned, I don't have to. Although I would like to read all the titles that my customers suggest, it is not necessary. The coaching session is not a book club. I really don't have to know all the passages. What matters is what the customer has touched, what has been noticed, what questions it has provoked and so on. We will investigate the book together.

This brings me to the next difference. My customers are not patients. Who knows, they might be bothered by something, but they are not sick. And I don't treat. The chosen book serves as a springboard for the theme that the customer wants to explore. As a guide when in doubt. A compass. I am here to guide the process of growth and I love doing this. It is a very intensive method, which is only applicable with dedicated customers. You need to be emotionally and physically fit for that.

Another point of difference: my customers do not have to be encouraged to read. They are already readers! I sometimes come up with a reading suggestion. The Think Tank Workshop is based on two or three titles. These are not mandatory, but recommended. In addition, I encourage the participants to also bring in a book themselves. Because of the organic whole of added book titles that are related to the theme, such a workshop becomes truly unique.

This is different with the workshops with Author. In this case one or more books by the specific author are central, but here too participants can bring their own suggestions. The idea is that not only the author is the expert, but also the participant. Everyone is an expert from his own perspective. It is not only the author who is in the spotlight on a stage, but every individual is central in the workshop. Every contribution is valuable. As I’ve mentioned before, it’s not a book club, but an opportunity to explore a theme together.

This is also the reason why my meetings last longer than usual, about three hours in general. We really go into the depths and this just takes time. It also saves time, because in one meeting you achieve what you achieve elsewhere in three to four meetings. Just think of it. No hassle with traveling back and forth, again and again. Not that annoying feeling of being interrupted when you are just about getting into the flow of the subject. So much better.

The last point in relation to bibliotherapy. At BEE, the emphasis is not so much on reading at home, in the park or in the library, but mainly on its application afterwards. We do the deepening, connecting and flourishing during the meeting, during a coaching session or in groups. That is where the unexpected magic happens.

Anna Molnár